مقاله حاضر، شخصیت عبیداللهبن زیاد ونقش او در کربلا را بررسی میکند. عبیدالله مدتی در خراسان و بصره حگومت کرد و زمان حرکت امام حسین (ع) بهدلیل سبقه درخشان خود و پدرش نزد حکومت یزید و معاویه، والی کوفه شد و تمام سپاهیان فرستادهشده به کربلا تحت فرمان وی بودند. نقش وی در بهوجودآمدن واقعه کربلا این بود که سپاه حصینبن نمیر را فرستاد تا مسیر امام (ع) را سد کند و ایشان را به مسیری دیگر منحرف کند، سپس عمر سعد را راهی کرد که با امام (ع) درگیر شود و درنهایت بعد از جنگی سخت، امام (ع) و تمام یاران ایشان را بهشهادت رساند. نقش وی بهقدری چشمگیر است که همعصران وی و خود یزید او را عامل اصلی واقعه عاشورا میدانند. درحالیکه بهظاهر پیروز میدان بود، ولی درواقع با ظلمی که به خاندان پیامبر (ص) کرده بود، شکست خورد و خیلی زود توسط شیعیانی مثل مختار ثقفی به بدترین وجه کشته شد.
)